Οι “θείες” στα 22 – 23 που τελειώνεις τις σπουδές, σε αρχίζουν στα “Αντε κι μ’ ένα καλό παιδί”.
Όσο περνούν τα χρόνια κι εσύ προσπαθείς να στρώσεις την καριέρα σου, σε ταράζουν στο “σε πήρανε τα χρόνια, τι πέριμενεις; Πλούσια δεν θα γίνεις, όσες ώρες και να δουλεύεις”
Και συνεχίζουν για αρκετό καιρό με ατάκες του στυλ “Βρες ένα καλό παιδί να παντρευτείς κι εσύ όπως η Ελένη η ξαδέρφη σου. Αυτή έχει παιδί που πάει στο νηπιαγωγείο κι εσύ ακόμα τίποτα”
Όταν βρεις μετά από τα δοκιμαστικά σου το καλό παιδί, αρχίζουν τα “πότε θα φάμε κουφέτα”.
Όταν ανακοινώνεις τον γάμο σου, σου εύχονται “η ώρα η καλή”.
Αφού παντρεύεσαι αρχίζουν τα “άντε τώρα και με ένα μωρό” και μόλις σε δουν να έχεις βάλει 1-2 κιλά σε ρωτούν “καλέ, είσαι έγκυος;”
Και αφού κάνεις και το 1ο παιδί, σου λένε “άντε και στο 2ο… ένα παιδί ίσον κανένα” .
Τελικά αυτές οι “θείες” ησυχάζουν ποτέ ή έχουν σκοπό να μας εξοντώσουν;
