Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, η υφαντουργία στη Γαλλία υπέφερε. Ο αυτοκράτορας Ναπολέων σταμάτησε την εισαγωγή των Αγγλικών υφασμάτων και ξαναζωντάνεψε τη βιομηχανία της Γαλλικής δαντέλας και την κατασκευή εξαίρετων υφασμάτων όπως το τούλι και το μπατίστα, ένα είδος Γαλλικού υφάσματος.
Για να αναγκάσει τις γυναίκες να ψωνίζουν περισσότερο, τους απαγόρευσε να φορούν το ίδιο φόρεμα περισσότερο από μία φόρα στις επίσημες συγκεντρώσεις της αυλής.
Τα φορέματα είχαν επιπλέον ύφασμα συγκεντρωμένο στο πίσω μέρος και ουρές.
Ο Βοναπάρτης έφραξε επίσης τα τζάκια και εξανάγκασε τις γυναίκες να φορούν περισσότερα ρούχα για να προστατευτούν από το κρύο.
Δεν αγνόησε όμως και το ρόλο των ανδρών για την αναζωπύρωση της οικονομίας της υφαντουργίας. Yποχρέωσε τους αξιωματούχους του στρατού να φορούν άσπρα σατέν παντελόνια σε επίσημες περιστάσεις.
Οι νύφες φορούσαν στενά, με ψηλή μέση ενδύματα γνωστά ως Empire (συνηθίζεται να λέγεται σχέδιο αμπίρ και κυριολεκτικά σημαίνει αυτοκρατορικό) φορέματα – για να τιμήσουν τις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες του Ναπολέοντα – συνοδευμένα με ένα μικρό δαντελένιο πέπλο το οποίο τοποθετούσαν στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Το Empire φόρεμα εμφανίστηκε στα τέλη του 1700 ως στενό, ριχτό, γυναικείο εσώρουχο, κάνοντας σούρες κάτω από τα στήθη και το λαιμό.
Το νυφικό το 1800, είχε ένα χαμηλό, τετράγωνο ντεκολτέ, ένα κοντό, στενό-ενισχυμένο μπούστο και μια ξεχωριστή φούστα. Τα μικρά, κομψά, φουσκωτά μανίκια μόλις που κάλυπταν τους ώμους. Το σχέδιο αυτό, με το στενό κόψιμο του μπούστου, περιόριζε τις κινήσεις των χεριών προσδίδοντας μια ιδιαίτερη νοστιμιά και χάρη στην εξωτερική εμφάνιση της γυναίκας.
Και προς μεγάλη απόλαυση πολλών γαμπρών, μεσοφόρια και κορσέδες δεν υπήρχαν πια, εξαφανίζοντας τις όποιες δυσκολίες της πρώτης νύχτας γάμου για τους ανυπόμονους συζύγους.
Αντιβασιλικά φορέματα, τα οποία έκαναν την εμφάνιση τους κατά την περίοδο από το 1800 έως το 1820, γεγονός πολύ κοινό στις Ηνωμένες Πολιτείες, βασίζονταν στις κλασικές αρχές και κανόνες των χυτών Ελληνικών επίσημων ενδυμάτων.
Μέχρι το 1810, αυτά τα ανάλαφρα φορέματα από μουσελίνα, τα οποία εφάρμοζαν στο κορμί, προβάλλοντας τη φυσική σιλουέτα του σώματος, παρέμειναν μη δημοφιλή, εκτός αν το απαιτούσαν οι σωματικές αναλογίες και η φιγούρα της νύφης.
Η συντακτική ομάδα του teleiosgamos.gr
