Η Μαρία (aka bloodymary) και ο Γιώργος παντρεύτηκαν στην Κρήτη το καλοκαίρι του 2012 στις 30 Ιουνίου στον Αγ. Νικόλαο. Μέσα από τις δεκάδες φωτογραφίες αυτού του αφιερώματος θα χαρούμε με τη χαρά τους. Αλλά και θα πάρουμε ιδέες από τις ιδέες τους και θα συγκινήσουμε ξανά όσους εκείνη τη μέρα ήταν δίπλα τους!
Η Μαρία είναι ένα ακόμη από τα πιο δραστήρια μέλη του Forum – και μια από τις Wedding Angel 2013 – που οργάνωσε τον γάμο της παρέα με τις διαδικτυακές της φίλες. Συνεχίζει να συμμετέχει βοηθώντας και συμβουλεύοντας τα νεότερα μέλη για τον γάμο τους, αλλά και τις φίλες της για να οργανώσουν τις βαπτίσεις των μωρών τους – και όχι μόνο!
Λίγα λόγια τη νύφη
Πρόκειται για ένα κορίτσι γλυκό, ευγενικό, αυθόρμητο, ενθουσιώδες και συναισθηματικό, που δεν μπορείς παρά να νιώσεις άνετα μαζί του, ακόμη και αν δεν έχετε συναντηθεί από κοντά. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι διατηρεί αρκετές φιλίες που ξεκίνησαν μέσα από το Forum. Ούτε και το ότι οι “συμφορουμίτισσες” στάθηκαν κοντά της – με εκπλήξεις και άλλα πολλά που θα διαβάσετε στη συνέχεια… δια χειρός Μαρίας. Οι φίλες που απέκτησε μέσα από το Forum του teleiosgamos.gr, της δείχνουν μέχρι σήμερα την αγάπη τους κι εκείνη τη δική της.
Σας αφήνω λοιπόν στα χέρια της, για να διαβάσετε από την ίδια τα πάντα για τον αγαπημένο της Γιώργο και για τον γάμο τους. Καθώς και τις συμβουλές της προς τις κοπέλες που ετοιμάζονται να παντρευτούν….
Η Μαρία αφηγείται την ιστορία του γάμου της
Αχ πότε πέρασε ένας χρόνος; Μου φαίνεται σα μια στιγμή και ταυτόχρονα μια ζωή… Να…προχθές γνωριστήκαμε, ενώ έκανα το αγροτικό μου! Και ναι…σα χθες μου φαίνεται πως παντρευτήκαμε!
Πόσο γρήγορα κύλισε ο χρόνος! Πόσο γλυκές αναμνήσεις άφησε! Πού είναι οι αγωνίες για το πώς θα είναι το νυφικό, οι μπομπονιέρες, τα προσκλητήρια; Πόσο αξέχαστες θα μου μείνουν οι συζητήσεις στο φόρουμ, αλλά και οι συναντήσεις – αναζητήσεις με τις συμφορουμίτισσες!
Σαν όνειρο μου φαίνονται όλα, όχι όμως μακρινό! Ό,τι πιο κοντινό σε ψυχή, καλοσύνη και διάθεση για αλληλοβοήθεια, διαπέρασε την οθόνη του υπολογιστή και με σημάδεψε! Το έλεγα πάντα άλλωστε! Ένα φόρουμ δεν είναι άψυχο, του δίνουν υπόσταση τα άτομα που το απαρτίζουν!
Και νιώθω υπερβολικά τυχερή, που εντελώς τυχαία, ψάχνοντας για μπουκαλάκια, έπεσα πάνω στο teleiosgamos.gr , όχι μόνο επειδή τελικά όντως βοηθήθηκα ώστε να κάνω το γάμο που είχα ονειρευτεί, αλλά επειδή γνώρισα μερικούς αγγέλους – πλάσματα γεμάτα καλοσύνη και προθυμία, των οποίων η αξία για μένα είναι ανεκτίμητη! Και δεν είναι μονόπλευρα τα αισθήματα: νομίζω πως ήμουν η πρώτη νύφη του φόρουμ, που έλαβε ομαδικό δώρο από τις συμφορουμίτισσες!
Κάτι μου λέει πως γίνομαι μελό, αλλά έτσι είμαι εγώ, λειτουργώ συναισθηματικά και έχω μάθει να βλέπω ψυχές, κι όχι πρόσωπα ή προσωπεία, κι εκείνες να εκτιμώ!
Γι’ αυτό πριν πω οτιδήποτε άλλο, έχω να πω το εξής: κορίτσια μου ευχαριστώ που υπάρχετε και νιώθω πολύ τυχερή που σας γνώρισα!
Η προετοιμασίες για τον γάμο και όλες οι λεπτομέρειες
Ας γυρίσω όμως στο όνειρο και πιο συγκεκριμένα στην προετοιμασία. Παρόλο που άρχισα νωρίς, λόγω της δουλειάς και των αποστάσεων, ο χρόνος αποδείχθηκε τελικά λίγος (αν ήμουν λιγότερο αναποφάσιστη και δεν είχα πάρει σβάρνα 13 οίκους νυφικών, ίσως να είχα περισσότερο χρόνο τελικά! Χιχι!)
Πρώτα κλείσαμε κέντρο και εκκλησία και μετά βρήκα το χρώμα του γάμου: Ματζέντα! Εκείνο το δύσκολο, αλλά αγαπημένο φουξιομοβ! Ροκ ψυχή καθώς είμαι θέλησα να πρωτοτυπήσω σε λεπτομέρειες και μη! Παράγγειλα από νωρίς μαγνητάκια save the date κι έτσι όλοι οι κοντινοί ήταν ενήμεροι για την ημερομηνία του γάμου από πολλούς μήνες πριν. Νωρίς ταξιδέψανε και ήρθαν και τα στρασάκια “I do” “me too” για τα παπούτσια μας, όπως και τα σκουλαρίκια μου – άλλο για το μυστήριο και άλλο για το γλέντι. Ναι, φόρεσα μονό σκουλαρίκι η νύφη!
Θέλησα να πρωτοτυπήσω φορώντας χρωματιστό πέπλο (ματζέντα, τι άλλο; ) όμως τελικά δεν πήγαινε με το όλο στιλ, που παρεμπιπτόντως βγήκε ρομάντικ – ροκ, από χίπυ ροκ που φανταζόμουν!
Από τις πρωτοτυπίες του ματζεντογάμου μου έχω να αναφέρω τις εξής:
(Κορίτσια συμβουλή Νο 1: αν θέλετε να πρωτοτυπήσετε, τσεκάρετε πρώτα ότι μπορείτε να το υποστηρίξετε, δηλαδή, πρωτοτυπώντας, να παραμείνετε ο εαυτός σας!)
Η κορδέλα στο μέτωπο! Αυτή έτυχε και πέτυχε μαζί. Μου φόρεσε μια γιρλάντα στο μέτωπο μια υπάλληλος οίκου νυφικών, είδα ότι μου πήγαινε και αυτό ήταν! Παράγγειλα την αγαπημένη μου κορδέλα, πριν καν καταλήξω σε νυφικό!
Το ίδιο έκανα και με τα παπούτσια! Τα παράγγειλα και φτιάχτηκαν στο πόδι μου, πριν καν καταλήξω σε στιλ νυφικού! Φυσικά στο χρώμα του γάμου. Το νυφικό έμελλε να γίνεται κοντό και αναδείχθηκαν πολύ! (Συμβουλή Νο 2: μην το κάνετε αν δεν είστε σίγουρες, είναι ρίσκο. Πρώτα το νυφικό και μετά τα παπούτσια!)
Τα προσκλητήρια γάμου
Άλλη πρωτοτυπία ήταν τα προσκλητήρια – παζλ! Στους πιο νέους τα δίναμε σε πουγκάκι σε κομμάτια, ώστε να τα συναρμολογήσουν μόνοι τους και στους πιο μεγάλους έτοιμα φτιαγμένα σε φάκελο. Τελικά τα κομματιαστά έγιναν ανάρπαστα και έτρεχα να βρω έξτρα πουγκάκια ακόμα και για τους πιο μεγάλους που μου τα ζητούσαν έτσι! Εδώ πρέπει να ευχαριστήσω τη συμφορουμίτισσα που αφιέρωσε ώρες αφιλοκερδώς για να μου φτιάξει τη μακέτα! Ξέρεις εσύ! 😉 (** για να μάθουν όμως και οι υπόλοιποι…. πρόκειται για τη Ραμόνα – aka ΡΕΝΙΑ)
Τα καρτελάκια για τα τραπέζια
Το ίδιο λογότυπο άλλωστε μπήκε και στα αστεία καρτελάκια για τα τραπέζια συγγενών και φίλων. Έγραφαν για τους καλεσμένους της νύφης «Επιτέλους την ξεφορτωθήκαμε! Μπορείτε να το γλεντήσετε!» και για τους καλεσμένους του γαμπρού «Μετά την απομάκρυνση από την εκκλησία, καμιά επιστροφή δε γίνεται δεκτή!». Έγιναν κι αυτά ανάρπαστα, παρόλο που όταν τα παρουσίασα στο bB (teleiosgamos.gr/brideBook) είχαν ξεσηκώσει ποικίλες αντιδράσεις!
Όμως και το έτερον ήμισυ δεν πήγε πίσω! Με μηχανή εντούρο πήγε στην εκκλησία και φορούσε ασημένια μανικετόκουμπα που απεικόνιζαν λυκάκια, δώρο αρραβώνα από εμένα!
Ο στολισμός της εκκλησίας
Και το στολισμό της εκκλησίας πρωτότυπο τον λες! Ήταν συνθέσεις από τρίγωνες γυάλες με χρωματιστό νερό (ματζέντα, τι άλλο;) με λουλούδια και κλαράκια μιτσουμάτα λευκά από τα οποία κρέμονταν γυαλάκια που είχαν μέσα χρωματιστό ρύζι! Ακούγεται κάπως, αλλά ήταν, τουλάχιστον στα μάτια μου, απλά τέλειο!
Όσο για το στολισμό του DCV που με πήγε στην εκκλησία, θα αφήσω την εικόνα να μιλήσει μόνη της, και θα επισημάνω: ουκ εν τω πολλώ το ευ! (Να τη η συμβουλή Νο 3, έσκασε μύτη!)
Έπειτα, είχα υφασμάτινη ανθοδέσμη, φτιαγμένη από μια υπέροχη καλλιτέχνιδα που είχε αναλάβει και τα στέφανα, το βιβλίο ευχών και τις μπομπονιέρες!
Όλοι λάμπουν σ’ αυτό τον γάμο! Και η μαμά της νύφης ευτυχισμένη και συγκινημένη…
Οι μπομπονιέρες γάμου και η προσωπική πινελιά
Αχ, οι μπομπονιέρες! Εκεί, και στα ευχαριστήρια μπουκαλάκια με ρακή, έβαλα την προσωπική μου πινελιά (που δεν πρόλαβα να βάλω και στις βεντάλιες που μοιράσαμε στις καλεσμένες), κομμάτι από την ψυχή μου: είχαν τυλιγμένο χαρτί, όπου με καλλιγραφικά γράμματα, ήταν γραμμένη η τελευταία στροφή του ποιήματος που πριν χρόνια είχα γράψει για τον άντρα μου!
Το χθες δεν ήτανε σοφόκι είναι το σήμερα κρυφό κι αλλοπαρμένο!Δε σε προσμένω να φανείς!Να μπεις στα βάθη μιας ψυχής όσο δεν τα ‘φτασε κανείςΣε περιμένω!Στο Γιώργο μου,Μαρία
Τα μπουκαλάκια είχαν κι εκείνα μια στροφή από δικό μου ποίημα με θαλασσινό θέμα!
Θα σας το πω στεριά όταν θα βρω
Με μήνυμα σταλμένο σε μπουκάλι,
της θάλασσας σαν θα ‘χω δει τα κάλλη
και την ψυχή μου που θα παίζει στον αφρό!
Κι έτσι οι καλεσμένοι μας πήραν ενθύμια ιδιαίτερα προσωπικά και αντιπροσωπευτικά!
Τέλος, έχω να επισημάνω το κλίμα! Ένιωθα τη θετική ατμόσφαιρα γύρω μας, με το που μπήκαμε δυναμικά μαζί στο γλέντι – το οποίο έγινε σε ένα χώρο δεξιώσεων στις Λίμνες, ένα παραδοσιακό χωριό 10 χλμ από τον Άγιο Νικόλαο! Πιστεύω πως όσοι μας ήξεραν καλά και γνώριζαν πόσα είχαμε περάσει όλα αυτά τα χρόνια, κατάλαβαν γιατί χορέψαμε και τραγουδήσαμε με τόσο πάθος: Εμείς από τους πρόποδες της Γης, κατακτητές της κορυφής με τη σημαία μας ψηλά! Εμείς, τι κι αν γεμίσαμε πληγές; Βγήκαμε πάλι νικητές, γι’ αυτό να μη φοβάσαι πια!»
Μια σπουδαία συμβουλή
Όχι, δε θα πω «όνειρο ήταν και πάει»! Τα όνειρα τα φτιάχνουμε εμείς! Είναι όμορφο να ζήσετε κάθε στιγμή του γάμου μέσα σε πελάγη ευτυχίας, αλλά μην ξεχνάτε: δεν είναι παρά η πρώτη μέρα της υπόλοιπης κοινής σας ζωής και για αυτήν πρέπει να δουλέψετε, ώστε να είναι γεμάτη όμορφες στιγμές μαζί με το ταίρι σας! Ωραίο το πάρτυ του γάμου, αλλά κρατά μόνο λίγες ώρες, ενώ η υπόλοιπη ζωή σας μαζί (εύχομαι) κρατάει ακριβώς μια ζωή! (αυτή ήταν η συμβουλή Νο 4)
Στιγμιότυπα από την καλλιτεχνική φωτογράφηση μετά τον γάμο και την επόμενη μέρα
Συμπέρασμα: να παντρεύεσαι κάτω από μια χαρουπιά, σε ένα πέτρινο εκκλησάκι του 8ου αιώνα με τον άνθρωπό σου…ανεκτίμητο!
Extra ματζεντοσυμβουλή: μην ξεχνάτε το νεσεσέρ της νύφης! Μπορεί εγώ να μην το χρειάστηκα ιδιαίτερα, αλλά έγινε ανάρπαστο (κυρίως το κεφάλαιο “παραμάνες”) σε όλους τους γάμους των συμφορουμιτισσών που πήγα και φυσικά το κρατούσα! Θα βρείτε τι είναι καλό να έχει μέσα στο σχετικό τόπικ στο φόρουμ (**και σε άρθρα στην ενότητα magazine).
Μαρία και Γιώργο, σας ευχόμαστε να είστε πάντα τόσο ερωτευμένο, τόσο αγαπημένο και τόσο δυνατό δίδυμο, για να βγαίνετε πάντα νικητές των αποστάσεων και κατακτητές κάθε κορυφής που θα συναντήσετε στο όμορφο ταξίδι σας!
Για το Τέλειος Γάμος
Επιμέλεια: Βιβή Κωτούλα