Ο φωτισμός του εξωτερικού χώρου είναι ένα θέμα βαρυσήμαντο, εξαιτίας του αισθητικού αποτελέσματος που παρέχει. Όταν μελετάται ο φωτισμός ενός υπαίθριου χώρου, απαιτείται προσεκτική εξέταση των χρωμάτων, του επιπέδου και της θέσης φωτισμού.
Ο φωτισμός του εξωτερικού χώρου, θα πρέπει να εξασφαλίζει ένα μείγμα ψυχρών και θερμών πηγών φωτός. Ο «φυσικός» φωτισμός- ψυχρός φωτισμός -προτιμάται για τον τονισμό της φύτευσης (θάμνων, δένδρων κ.ο.κ). Ο θερμός φωτισμός ενδύκνειται στις περιοχές όπου υπάρχουν καθίσματα και στους χώρους όπου υπάρχουν διακοσμητικές συνθέσεις, για την ανάδειξή τους. Ο χαμηλός έμμεσος φωτισμός είναι κατάλληλος σε ένα τέτοιο χώρο, ώστε να αποφεύγεται η φωτορύπανση και η ενοχλητική λάμψη.
Όσον αφορά στον τρόπο φωτισμού, θα πρέπει οι πηγές φωτός να είναι τοποθετημένες χαμηλά. Τα φυτά, από ένα θάμνο εώς ένα μεγάλο δένδρο, αναδεικνύονται καλύτερα όταν φωτίζονται από χαμηλά, με σποτ, φώτα έμμεσου φωτισμού εγκιβωτισμένα στο δάπεδο ή φώτα κατευθυνόμενου φωτισμού.
Εάν υπάρχει το υγρό στοιχείο (λίμνη, πισίνα, βραχότοπος) θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα ο φωτισμός του, για να δημιουργηθεί η αίσθηση του καθρέπτη, μιας και το νερό έχει ανακλαστική ικανότητα.
Μπορεί να φωτιστεί μια πισίνα για παράδειγμα περιμετρικά, για ενίσχυση του θεατρικού στοιχείου ή να βυθιστούν αδιάβροχα φωτιστικά στο νερό για να την αναδείξουν.
Ένας υπαίθριος χώρος, πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν μια σειρά από χώρους που συνδέονται, ως ενιαίο χώρο που θα πρέπει να φωτίζεται ομοιόμορφα.
Γι αυτό το λόγο και το κεφάλαιο «φωτισμός» του περιβάλλοντος χώρου, μπορεί είτε να αλλοιώσει τα στοιχεία που απαρτίζουν το χώρο, είτε να τα αναδείξει με έναν τρόπο όπου η διαμονή σε αυτό το χώρο να είναι ευχάριστη και χαλαρωτική!
Για το www.teleiosgamos.gr
Kassi