Για πολλά χρόνια, εκείνο που θυμάμαι να συμβαίνει έντονα καθώς πλησιάζουμε στις μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης και ιδιαίτερα όταν γιορτάζουμε την Ανάσταση και το Πάσχα, είναι ότι συμπονούμε τον διπλανό μας, ότι προσφέρουμε από το πλεόνασμα ή το υστέρημά μας στον συνάνθρωπο που βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση και ότι η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά έρχονται στο προσκήνιο για όσες μέρες προηγούνται των γιορτών.
Αυτό όμως έχει αρχίσει να αλλάζει από τη στιγμή που η πατρίδα μας βρέθηκε στο κέντρο μιας, πρωτοφανούς για τα νεότερα χρόνια, κρίσης. Η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά μεταξύ των ανθρώπων μεγαλώνουν καθημερινά και οι περισσότεροι νοιάζονται πλέον για τον διπλανό τους, για τον γείτονά τους, για το συμμαθητή του παιδιού τους.
Ευχόμαστε λοιπόν, το Άγιο Φως της Ανάστασης να μας φωτίσει, για να διατηρήσουμε αυτή την αλληλεγγύη μεταξύ μας για όλα τα επόμενα χρόνια και για να επαναδημιουργήσουμε την κοινωνία μας πάνω σε νέες βάσεις με επίκεντρο τον άνθρωπο και το δικαίωμά του σε μια αξιοπρεπή ζωή.
Καλή Ανάσταση & Καλό Πάσχα
Βιβή Κωτούλα