Ένας νονός ή μια νονά πρέπει πρώτα απ’ όλα να είναι ένας άνθρωπος που αγαπά τα παιδιά. Ένας νονός που απλά πάντρεψε ένα ζευγάρι και νιώθει την υποχρέωση να βαπτίσει το πρώτο παιδί τους, σίγουρα δεν είναι ο κατάλληλος άνθρωπος.
Ο νονός πρέπει να είναι δεμένος με το παιδί και να είναι στο πλάι του όσο μεγαλώνει και σε κάθε σημαντική στιγμή γι’ αυτό. Θα πρέπει να μιλά με το παιδί και να μπορεί να το συμβουλεύει ως πνευματικός γονιός ή ακόμη και ως καλός φίλος.
Περιορισμοί και απαγορεύσεις από την Εκκλησία
Επειδή για την εκκλησία ο νονός είναι πνευματικός γονιός, δεν επιτρέπεται γάμος μεταξύ αναδόχου και πνευματικού τέκνου. Επίσης, δεν τελείται γάμος μεταξύ παιδιών ανθρώπων που έχουν τον ίδιο νονό ή την ίδια νονά. Δυο παιδιά που βαπτίστηκαν από τον ίδιο άνθρωπο θεωρούνται πνευματικά αδέρφια για την Εκκλησία. Γι’ αυτό συνηθίζεται αν κάποιος άνθρωπος βαπτίσει αγόρι/κορίτσι για πρώτη φορά, τότε αν γίνει νονός ή νονά ξανά στο μέλλον, θα βαπτίσει πάλι αγόρι/κορίτσι. Εξασφαλίζεται με αυτό τον τρόπο ότι δεν θα υπάρξει ποτέ κώλυμα για την τέλεση γάμου.
Επίσης, για την εκκλησία, αν ο νονός είναι παντρεμένος, θα πρέπει να μην έχει παντρευτεί με πολιτικό γάμο αλλά με θρησκευτικό. Διότι αν έχει παντρευτεί με πολιτικό, τότε για την Εκκλησία, είναι σαν να δηλώνει ότι δεν συμπλέει με τις αρχές Της. Και αυτό κατά συνέπεια σημαίνει πως δεν είναι κατάλληλος για να οδηγήσει το παιδί στο δρόμο του Θεού.
Ποιος γίνεται νονός και νονά
Νονός και νονά μπορεί να είναι ένα φιλικό πρόσωπο που βρίσκεται πολύ κοντά στο ζευγάρι και συνεπώς στο παιδί. Μπορεί να είναι ένα συγγενικό πρόσωπο, που πέρα από θείος – για παράδειγμα – θα είναι και νονός. Το έθιμο θέλει τον κουμπάρο που στεφάνωσε το ζευγάρι, να γίνεται και νονός στο πρώτο παιδί. Σήμερα, βέβαια, θα συμπληρώναμε ότι αυτό δεν είναι απαραίτητο να συμβεί. Αν πάντως η κουμπαριά δεν έγινε μόνο για λόγους κοινωνικοπολιτικούς και για λόγους συμφερόντων, θα μπορούσε το έθιμο να τηρηθεί μέχρι και στις μέρες μας.
Ο ανάδοχος έχει τεράστια ευθύνη απέναντι στο παιδί και αυτό θα πρέπει να το νιώθει. Όλα ξεκινούν από το πώς αισθάνεται εσωτερικά ένας άνθρωπος που του προτείνεται να γίνει νονός. Αν νιώθει έτοιμος εσωτερικά ότι μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτό τον ρόλο, όλα τα υπόλοιπα είναι εύκολα. Αν δεν συναισθάνεται αυτή την ευθύνη και μένει μόνο στα επιφανειακά, που σχετίζονται με τα βαπτιστικά ρούχα, τα χρώματα και τις λαμπάδες, τότε καλύτερα να μείνει καλός φίλος ή φίλη με την οικογένεια και το παιδί.
Η συντακτική ομάδα του www.teleiosgamos.gr
