Το όνομα της γιαγιάς, του παππού ή κάποιο άλλο;

Σύμφωνα με την παράδοσή μας τα παιδιά ενός ζευγαριού παίρνουν κάποιο από τα ονόματα των παππούδων του. Ειδικά το πρώτο παιδί, παίρνει το όνομα του παππού ή της γιαγιάς από την πλευρά του πατέρα.

Αυτό, αν ειδικά το παιδί ήταν αγόρι, συνέβαινε με τη λογική ότι με αυτό τον τρόπο θα συνεχιστεί το όνομα στην οικογένεια. Το νέο μέλος δηλαδή θα έχει ίδιο ονοματεπώνυμο με του παππού του.

Στις μέρες μας πλέον, αυτό φθίνει ολοένα και περισσότερο, ειδικά από την εποχή που η σύζυγος διατηρεί το επώνυμό της και το ζευγάρι επιλέγει αμετάκλητα κατά την έκδοση άδειας γάμου το επώνυμο των παιδιών του.

Τα νέα ζευγάρια είναι όλο και περισσότερο πιο ανοιχτά στο να επιλέξουν κάποιο άλλο όνομα για τα παιδιά τους, αντί να τους δώσουν τα ονόματα των δικών τους γονιών. Ειδικά, αν τα ονόματα αυτά είναι κοινότυπα, ηχούν άσχημα, είναι «παλαιομοδίτικα» ή ανήκουν και σε άλλα παιδιά της ίδιας οικογένειας. Πόσες και πόσες οικογένειες έχουν 3-4 ξαδέρφια με το όνομα Γιάννης ή Μαρία.

Όσο λοιπόν οι γονείς σας είναι συζητήσιμοι και ανοιχτόμυαλοι, τόσο εσείς έχετε τη δυνατότητα να μην ακολουθήσετε την παραδοσιακή οδό και να επιλέξετε κάποιο άλλο όνομα για το παιδί σας.

Ένα όνομα που θα το χαρακτηρίζει, που θα αποτελεί εφόδιο για την εξέλιξή του και που θα το κάνει να νιώθει όμορφα για την ταυτότητά του. Μπορείτε να το επιλέξετε οι δυο σας, μέσα από μια λίστα ονομάτων που θα ετοιμάσετε μαζί ή αν θέλετε μπορείτε να αναθέσετε στον νονό αυτόν τον ρόλο, όπως πολύ συχνά γινόταν και στο παρελθόν, όταν οι οικογένειες αποκτούσαν περισσότερα από 2 – 3 παιδιά.

Η λύση των δύο ονομάτων είναι μια ακόμη επιλογή, για πολλούς όμως όχι η καλύτερη, αφού πιστεύεται ότι ένα από τα δύο ονόματα υπερτερεί τελικά.